Sanal gerçeklik (VR), simüle edilmiş bir ortam yaratmak için bilgisayar teknolojisinin kullanılmasıdır. Geleneksel kullanıcı arayüzlerinden farklı olarak, VR kullanıcıyı bir deneyime sokar. Bir ekranda izlemek yerine, kullanıcı 3D dünyaya daldırılır ve onunla etkileşime girebilir. Görme, işitme, dokunma ve hatta koku gibi mümkün olduğunca çok duyu simüle ederek, bilgisayar bu yapay dünyanın bekçisi olur.
Sanal gerçeklik ve artırılmış gerçeklik aynı madalyonun iki tarafıdır. Artırılmış gerçekliği gerçek dünyada bir ayağı ile sanal gerçeklik olarak düşünebilirsiniz: artırılmış gerçeklik, gerçek ortamlarda insan yapımı nesneleri simüle eder; Sanal gerçeklik yaşanabilecek yapay bir ortam yaratır.
Artırılmış gerçeklikte, bilgisayarlar kameranın konumunu ve yönünü belirlemek için sensörler ve algoritmalar kullanır. Artırılmış gerçeklik daha sonra 3D grafikleri kameranın bakış açısından görüldüğü gibi, bilgisayar tarafından oluşturulan görüntüleri kullanıcının gerçek dünya görüşüne göre üst üste koyar.
Sanal gerçeklikte, bilgisayarlar benzer sensörler ve matematik kullanır. Bununla birlikte, gerçek bir kamerayı fiziksel bir ortamda bulmak yerine, kullanıcının göz konumu simüle edilmiş bir ortamda bulunur. Kullanıcının kafası hareket ederse, görüntü buna göre yanıt verir. VR, sanal nesneleri gerçek sahnelerle birleştirmek yerine, kullanıcılar için zorlayıcı, etkileşimli bir dünya yaratır.
Sanal gerçeklik kafasına monte bir ekrandaki (HMD) lensler, kullanıcının gözlerine çok yakın ekran tarafından üretilen görüntüye odaklanabilir. Lensler, görüntülerin rahat bir mesafede olduğu yanılsamasını vermek için ekran ve izleyicinin gözleri arasında konumlandırılmıştır. Bu, net görme için minimum mesafeyi azaltmaya yardımcı olan VR kulaklıktaki lens aracılığıyla elde edilir.
