Virtualis veritas (VR) est usus technologiae computatricis ad ambitum simulatum efficiendum. Dissimile interfaces traditum usorum, VR ponit utentem in experientia. Loco spectandi in screen, user in 3D mundo mergi et cum eo agere potest. Simulando tot sensus quam maxime, ut visus, auditus, tactus, immo olfactus, computator fit janitor huic mundo artificiali.
Re vera et aucta duo latera eiusdem monete. Rem auctam ut virtualem, uno pede in rerum natura cogitas: Augmentata res simulat res ab homine factas in ambitibus realibus; Virtus veritas efficit ambitum artificialem quae habitari potest.
In re aucta, computatores sensoriis et algorithmis utuntur ad determinandam camerae statum et orientationem. Augmentata igitur res 3D graphics reddit ut ex parte camerae visum est, superimponens imagines computatrum-generatae in conspectu mundi reali utentis.
In virtualis re, computatores similes sensoriis et mathematica utuntur. Autem, loco realem cameram in ambitu corporis collocare, positio oculi utentis in ambitu simulato sita est. Si moveatur caput utentis, igitur imago respondet. Pro obiectis virtualis coniungendi cum scaenae realibus, VR coactionem, interactive mundum pro usoribus creat.
Lentes in re virtuali ostentationis (HMD) intendunt in imaginem quae ab ostentatione proxima oculis utentis producta est. Lentes ponuntur inter velum et oculos inspectoris ad phantasiam dandam imagines ad distantiam commodam. Hoc fit per lens in VR headset, quod minimum spatium ad claram visionem reducere adiuvat.
