ვირტუალური რეალობა (VR) არის კომპიუტერული ტექნოლოგიების გამოყენება სიმულირებული გარემოს შესაქმნელად. ტრადიციული მომხმარებლის ინტერფეისებისგან განსხვავებით, VR მომხმარებელს გამოცდილებაში ათავსებს. ეკრანზე ყურების ნაცვლად, მომხმარებელი 3D სამყაროშია ჩაძირული და მასთან ურთიერთქმედების შესაძლებლობა აქვს. რაც შეიძლება მეტი გრძნობის, როგორიცაა მხედველობა, სმენა, შეხება და ყნოსვაც კი, სიმულირებით, კომპიუტერი ამ ხელოვნური სამყაროს კარიბჭის მცველი ხდება.
ვირტუალური და გაძლიერებული რეალობა ერთი მონეტის ორი მხარეა. გაძლიერებული რეალობა შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, როგორც ვირტუალური რეალობა, რომელსაც ერთი ფეხი რეალურ სამყაროში აქვს: გაძლიერებული რეალობა ახდენს ხელოვნური ობიექტების სიმულირებას რეალურ გარემოში; ვირტუალური რეალობა ქმნის ხელოვნურ გარემოს, რომელშიც ცხოვრება შესაძლებელია.
გაფართოებული რეალობის პირობებში, კომპიუტერები იყენებენ სენსორებსა და ალგორითმებს კამერის პოზიციისა და ორიენტაციის დასადგენად. შემდეგ გაფართოებული რეალობა ქმნის 3D გრაფიკას კამერის კუთხიდან დანახული სახით, კომპიუტერის მიერ გენერირებულ სურათებს კი მომხმარებლის რეალურ სამყაროზე ათავსებს.
ვირტუალურ რეალობაში კომპიუტერები მსგავს სენსორებსა და მათემატიკას იყენებენ. თუმცა, რეალური კამერის ფიზიკურ გარემოში განთავსების ნაცვლად, მომხმარებლის თვალის პოზიცია სიმულირებულ გარემოში განისაზღვრება. თუ მომხმარებლის თავი მოძრაობს, გამოსახულება შესაბამისად რეაგირებს. ვირტუალური ობიექტების რეალურ სცენებთან გაერთიანების ნაცვლად, VR მომხმარებლებისთვის მიმზიდველ, ინტერაქტიულ სამყაროს ქმნის.
ვირტუალური რეალობის თავზე დამონტაჟებულ დისპლეის (HMD) ლინზებს შეუძლიათ ფოკუსირება მოახდინონ დისპლეის მიერ მომხმარებლის თვალებთან ძალიან ახლოს წარმოქმნილ გამოსახულებაზე. ლინზები განლაგებულია ეკრანსა და მაყურებლის თვალებს შორის, რათა შეიქმნას ილუზია, რომ გამოსახულებები კომფორტულ მანძილზეა. ეს მიიღწევა VR ყურსასმენში არსებული ლინზების საშუალებით, რაც ხელს უწყობს მინიმალური მანძილის შემცირებას მკაფიო ხედვისთვის.